Ptasznik chilijski wywodzi się z Chile i Argentyny. Jest to jadowity, ale też stosunkowo łagodny gatunek pająka, który nie sprawia większych trudności w hodowli. Średnia długość życia wynosi nawet 30 lat, ale trzeba mieć na względzie, że gatunek ten dorasta bardzo wolno. Najczęściej spotkamy się z odmianą Grammostola rosea, czyli ptasznikiem różowym. Dostępna jest także odmiana red morph (czerwony).
Najważniejsze informację o gatunku Grammostola rosea (ptasznik chilijski)
Ptasznik chilijski to dość powszechny wybór do terrarium początkującego hodowcy. Jest to pająk bardzo wytrzymały, żywotny, a także słynący z wielomiesięcznych głodówek. Długość ciała wynosi ok. 4 cm dla samców i 6-7 cm dla samic. Pająki te dorastają bardzo wolno i potrzeba do tego nawet 12 – 14 wylinek (u samic zazwyczaj występuje więcej wylinek), co rozkłada się w czasie na okres kilku lat. Charakterystyką wyglądu jest gęsto owłosione odnóże oraz ciemniejszy odwłok porośnięty jasnymi włoskami. W przypadku gatunku Grammostola rosea, odnóża i odwłok mają w sobie odcienie beżu oraz różu. Z kolei dla gatunku red morph, odcień będzie nieco ciemniejszy, przechodzący w czerwień.
Terrarium dla ptasznika chilijskiego
Terrarium dla dorosłego ptasznika powinno mieć wymiary min. 30x30x25 cm. Warto wybrać terrarium gilotynowe otwierane od góry, jako iż ptaszniki to dość sprytne pająki, które potrafią sobie otworzyć klasyczne drzwi przesuwne. Podłożem powinien być kwaśny torf lub włókno kokosowe, natomiast zalecana głębokość takiego podłoża to 6-7 cm. Należy pamiętać, że ptasznik chilijski często kopie schronienia i dobrze czuje się w ziemi, choć w niewoli raczej wybiera życie na powierzchni. Temperatura w terrarium powinna wynosić 23 – 26 stopni w dzień oraz ok. 20 – 22 stopni w nocy, natomiast optymalna wilgotność to 60%. Można także ubarwić terrarium roślinami, ale nie powinny one zajmować całej powierzchni.
Czym karmić ptasznika
Pokarm dla ptasznika chilijskiego powinien być dostosowany do stadium i wymiarów pająka. Wielu hodowców trzyma się zasady, zgodnie z którą przyszła ofiara nie powinna być większa od karapaksu lub długości ciała pająka. Nie jest to jednak do końca prawda. Pokarm powinien być jedynie prosty do zdobycia, natomiast samym porcjowaniem zajmie się już sam podopieczny. Ptaszniki po pierwszej wylince karmi się zazwyczaj białymi robakami i pinkami. Może to być również wylęg świerszcza i mniejszych karaczanów. Po 5-6 wylinkach można już podawać mączniki, średnie świerszcze, a także karaczany. Natomiast dorosłe osobniki, po 8 wylinkach mogą już jeść duże świerszcze. Są to także bardzo wytrawni łowcy, którzy poradzą sobie z wieloma ofiarami w swoim terrarium, w tym również z małymi gryzoniami.
Czy ptasznik chilijski jest niebezpieczny?
To pytanie zadaje sobie wielu początkujących hodowców (a także ich bliscy). Mamy dobrą wiadomość, choć ptasznik chilijski jest jadowitym gatunkiem pająka, jego jad może zagrażać wyłącznie alergikom, natomiast dla większości ludzi jest całkowicie niegroźny. To słaby jad porównywalny z jadem pszczoły. Co więcej, ptaszniki chilijskie to stosunkowo łagodne pająki, które nie wykazują zachowań agresywnych, o ile oczywiście nie zostaną do takich zachowań sprowokowane. Reasumując, tak, ptasznik chilijski to bezpieczny pająk.
Komu spodoba się ptasznik chilijski?
Ciekawostką na temat tego gatunku jest to, że co jakiś czas urządza on sobie dłuższe, nawet kilkumiesięczne głodówki. Dlatego, jeśli odmawia przyjmowania pokarmu, nie trzeba się od razu martwić. Należy jednak obserwować zdrowie i zachowanie, a także upewnić się, że w terrarium panują odpowiednie warunki. Plusem jest także to, że ptasznik chilijski jest bezpieczny, a jego jad nie jest groźniejszy od jadu pszczoły. Dokładając do tego stosunkowo prostą hodowlę możemy stwierdzić, że ptaszniki chilijskie to dość dobry gatunek dla początkujących hodowców, którzy myślą o założeniu terrarium z pająkiem.