W naturalnych warunkach Paracanthurus hepatus mieszka w centralnym regionie Indo-Pacyfiku oraz w Wielkiej Rafie Koralowej w pobliżu Australii i może sięgać wielkości około 30 cm, natomiast w akwarium ich wielkość nie przekracza 20 cm (samce zwykle rosną większe niż samice).
Paracanthurus Hepatus to bardzo piękna, jaskrawo ubarwiona i popularna w akwarystyce ryba. Ma jasnoniebieskie ciało z parą granatowych pasków. Korzenie płetw piersiowych, jak również cała płetwa ogonowa są koloru żółtego. W Oceanie Indyjskim występuje odmiana z żółtym zabarwieniem dolnej części ciała, ale w sprzedaży zdarza się rzadziej.
Charakter i zachowanie Paracanthurus hepatus
Prowadzą bardzo aktywny tryb życia i są ciągle w ruchu, dlatego wymagają większego akwaria, ale o tym za chwilę. Hepatus jest bardzo nieśmiały i przy najmniejszym niebezpieczeństwie natychmiast chowa się w swojej jaskini, ale jeżeli któraś z ryb wykazuje wobec nich agresję, odpowie z godnością. W ciągu dnia ryby są bardzo aktywne i nieustannie pływają w pobliżu kamieni w poszukiwaniu pożywienia. Kochają zarówno w białko zwierzęce, jak i naturalne algi pochodzenia morskiego. Śpi Paracanthurus hepatus w szczególny sposób — stojąc na ogonie lub na boku. Taki sposób na sen jest to ich wizytówką.
Paracanthurus hepatus – hodowla
Utrzymanie tych ryb w akwarium nie jest trudne. Konieczne będzie zbudowanie dużej ilości grot, jaskiń, szczelin między kamieniami, w których ryby będą nocować. Należy zauważyć, że każda ryba wybiera dla siebie jaskinię, która później bardzo rzadko się zmienia. Aby utrzymać jedną parę ryb, wymagane jest akwarium o pojemności 400 litrów lub więcej (200 litrów na rybę). W małych akwariach się stresują i mogą przez to chorować, więc akwarium musi być przestronny i niezastawiony różnymi dekoracjami, aby ryby mogły swobodnie pływać. Z Paracanthurus hepatus możesz łatwo hodować koralowce, w ogóle ich nie dotykają. Ponadto ryby te nie kopią ziemi i nie psują otaczających je obiektów. Hepatus nie rozmnaża się w warunkach akwariowych. Wszystkie sprzedawane ryby są importowane z ich naturalnych miejsc zamieszkania.
Dieta pokolca królewskiego
Pokolec królewski nie ma specjalnych wymagań w żywieniu. Ryby są właściwie wszystkożerne i mają doskonały apetyt. Należy to wziąć pod uwagę i ściśle dozować karm. Pokarm powinien składać się w większości ze składników roślinnych: liści sałaty, szpinaku, (uprzednio parzonych wrzątkiem), alg nori, różnych suchych pokarmów w postaci płatków i granulek. Z nie mniejszą przyjemnością ryby jedzą różnorodne żywe i mrożone pokarmy przeznaczone dla morskich mieszkańców akwarium (krewetki solankowe, mięso krewetek, małże). Powinieneś wiedzieć, że jak w menu rybnym zabraknie składników roślinnych, mogą zacząć podgryzać koralowce.
Ciekawostki
- Pokolec królewski to spokojna i nieagresywna ryba, jednak w razie potrzeby musi się bronić, a nawet atakować. Służą temu kolce i jad w promieniach płetwy grzbietowej. Ukłucie może być bolesne i nawet związane z infekcją, dlatego należy uważać na ręce.
- W nocy kolor dorosłej ryby zmienia się z niebieskiego na biało-fioletowy, prawdopodobnie ze względu na zmiany w aktywności jej układu nerwowego. Podczas tarła dorosłe osobniki zmieniają kolor z ciemnoniebieskiego na jasnoniebieski.
- Hepatusy są ważne dla zdrowia raf, ponieważ żywią się glonami, które w przeciwnym razie pokryłyby koralowce.
- Ryby osiągają dojrzałość w wieku od 9 do 12 miesięcy i mogą żyć na wolności do 30 lat.
- Chociaż są uzbrojeni w ostre kolce, Hepatusy udają martwego, aby uniknąć drapieżników. Kładą się na boku i pozostają nieruchome, dopóki zagrożenie nie minie.
- Paracanthurus hepatus był przedstawiony w animowanym filmie “Gdzie jest Nemo?” i “Gdzie jest Dory?”