Nadwódka trójkwiatowa (łac. Hygrophila difformis) – indyjska gwiazda wodna (zwana także „indyjskim piórem wodnym” lub glicynią wodną), pochodzi z Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, gdzie rośnie na terenach bagiennych i podmokłych.
To filigranowa roślina wodna, z zanurzonymi liśćmi, które są lekko postrzępione i pierzasto rozcięte. Nadwódka trójkwiatowa jest szczególnie popularna wśród początkujących akwarystów, ponieważ roślina ta jest szybko rosnąca i stosunkowo mało wymagająca. Nadaje się również do pierwszego sadzenia w akwarium, ponieważ szybko wchłania nadmiar składników odżywczych, zapobiegając w ten sposób tworzeniu się glonów.
Jak wygląda Nadwódka trójkwiatowa?
Nadwódka trójkwiatowa od wielu lat popularna jest jako piękna i mało wymagająca roślina akwariowa. Jej pierzaste, głębokosieczne liście osiągają 6-12 cm szerokości i 20-30 cm wysokości. Liście mają jasnozielone, jednak brak mikroorganizmów lub żelaza powoduje blaknięcie koloru. W przypadku niedoboru fosforanów starsze liście przedwcześnie obumierają. Jeżeli roślina dorasta do tafli wody, końcówki szczytowe mogą wybarwić się na jasnopomarańczowy.
Łodygi nadwodne przybierają odcień ciemnej, intensywnej zieleni, nie przekraczając 5 cm długości i 3 cm szerokości. Nadwodne części rośliny są zdolne do wytwarzania kwiatów, które są stosunkowo niewielkie, w kolorze różowym.
Niedobór mikroelementów objawia się chlorozą liści — Nadwódka trójkwiatowa ta jest bardzo dobrym indykatorem niedostatecznego poziomu mikroelementów.
Uprawa Nadwódki trójkwiatowej Hygrophila difformis
Ta Hygrophila jest łatwa w uprawie, a także godna polecenia dla początkujących właścicieli akwarium.
Optymalna temperatura do hodowli to zakres od 22 do 25 stopni Celsjusza, choć jest w stanie wytrzymać obniżenie temperatury do 10-15 stopni Celsjusza. Z kolei zanotowana śmierć rośliny w momencie podwyższenia temperatury to 35 stopni.
W niższych temperaturach licie są grubsze oraz mniej powcinane, natomiast w wyższych temperaturach większe i bardziej rozdzielone. Dlatego w zależności od temperatury, roślina będzie inaczej wyglądać.
Oświetlenie powinno oscylować w granicach około 0,7 W/l przez 10 do 12 godzin na dobę.
Najlepsze efekty uprawy osiągniemy przy żyznym podłożu z dodatkiem glinu.
Optymalna woda dla nadwódki trójkwiatowej to woda kwaśna o pH 5-5,5, choć w wodzie alkalicznej o pH 8,5 roślina też rozwija się dobrze. Woda musi być regularnie zmieniana — co tydzień około 25%, ponieważ nadwódka bardzo nie lubi wody stojącej oraz starej.
Polecane nasadzenie Hygrophila difformis w drugim, trzecim planie, gdyż gęste, nieregularne liście stanowią doskonałe schronienie dla ryb.
Jak rozmnażać Nadwódkę trójkwiatową?
Nadwódka trójkwiatowa rozmnaża się wegetatywnie, przez co konieczne jest częste cięcie w celu utrzymania rośliny w dobrej kondycji. Polecane jest cięcie w tzw. międzywęźlach, choć stosowane jest także odcinanie części szczytowych oraz nasadzanie ich bezpośrednio w podłożu (w odległości 4-5cm), wówczas cała roślina jest większa i bardziej intensywna.
System korzeniowy jest bardzo dobrze rozwinięty, zdolny do wytwarzania dużej ilości rozłogów i korzeni bocznych.
Dla jakiego akwarium będzie odpowiednia nadwódka trójkwiatowa?
Nadwódka trójkwiatowa, prócz szybkiego wzrostu, jest też dobrą rośliną dla początkujących, ponieważ pomaga ustabilizować akwarium od momentu uruchomienia.
Hygrophila difformis jest szczególnie piękna na środku lub w tle dużych akwariów, gdzie może tworzyć charakterystycznie bujną grupę.
Ciekawostki:
Emersyjna (ziemna) forma Hygrophila difformis znacznie różni się od formy podwodnej. Forma emersyjna przypomina wyglądem pokrzywę zwyczajną i jej łodygi mogą osiągać 1,5 m długości. Po posadzeniu w zbiorniku wodnym rozwija typowo postrzępione liście.
Nadwódka trójkwiatowa prawdopodobnie wytwarza więcej czerwonych barwników roślinnych (antocyjanów) jako ochrony przed intensywnym promieniowaniem UV w naturalnych warunkach. W akwarium jednak pędy przybierają tylko jasnozielony kolor.